| Στις 3 Αυγούστου 1826 ο στρατός του Κιουταχή, που είχε στρατοπεδεύσει από τις αρχές Ιουλίου στα Πατήσια, κατάφερε να εισβάλει στην τειχισμένη πόλη της Αθήνας αναγκάζοντας τους υπερασπιστές της να κλειστούν στην Ακρόπολη. Ανάμεσά τους βρέθηκαν πολλές γυναίκες και παιδιά. Κατά τους επόμενους δέκα σκληρούς μήνες της πολιορκίας, μέχρι την τελική ήττα και την παράδοση της φρουράς στις 24 Μαΐου 1827, οι γυναίκες, αν και δεν συμμετείχαν συνήθως οι ίδιες στις πολεμικές επιχειρήσεις, συνέβαλαν σημαντικά στον αγώνα, αναλαμβάνοντας τη φροντίδα των τραυματιών και των ασθενών καθώς και τη μέριμνα για την τροφοδοσία. Οι αιτήσεις τους το 1846 προς την Σεβαστήν Επιτροπήν για μια ελάχιστη αναγνώριση του αγώνα τους, φωτίζουν τα ονόματα και τη δράση τριών από αυτές. Η Κούζα Ξηροταγάρου, «ήταν εις την πολιορκίαν και η ίδια αυτήνη, περετούσα (:υπηρετούσα) και τους πληγωμένους στο φρούριον, καθώς και άλλες γυναίκες, ήταν», όπως βεβαιώνει χειρόγραφο σημείωμα του 1842 με τις υπογραφές του « πατριώτη Μακρυγιάννη» και του Κώνστα Λαγουμιτζή, μεταξύ άλλων. Ο άντρας της, Γεωργάκης Πισπηρίκος, Αθηναίος, σκοτώθηκε στην πολιορκία αφήνοντάς την χήρα κι άπορη με τέσσερα παιδιά. Η Σοφία Κροκιδά Αθηναία, «εχρησίμευσε εις όλο το διάστιμα αυτώ δια να υπηρετίση από λαβομένους και λιπά ως στρατιότας και έχοντας μαζί της και δύο τέκνα ορφανά», όπως αναφέρει το δικό της πιστοποιητικό. Η Μαρίτζα Αντωνιάδου Στρατηγοπούλου από την αρχή του «Ιερού Αγώνος» στάθηκε στο πλευρό του συζύγου της Δαμασκηνού και κατά τη διάρκεια της πολιορκίας «εμψύχωνε και επεριποιείτο τους πολεμούντας και ασθενείς». Πλήρωσε το τίμημα της συμμετοχής της με ένα τραύμα στο κεφάλι. 3/8/1826, Αθήνα |
© 2024 National Library of Greece. All rights reserved. Πολιτική Προστασίας Δεδομένων.
